Vandaag staat er een bergachtig stukje van de Dutch Mountain Trail op het programma. Deze etappe is zo'n 27 kilometer lang en onderweg worden er zo'n 750 hoogtemeters voor je voeten gegooid. Zeker naar Nederlandse normen is dit dus best een stevig stukje wandelen.
Ik parkeer me vandaag in Mheer, op de parkeerplaats aan de kerk. Hier vind ik vandaag meer dan voldoende plaats om de auto achter te laten. In de zomer bij mooi weer kan het natuurlijk anders zijn, maar nu, in november, is er hier niemand te bespeuren als ik rond half negen aankom.
Normaal gezien heb ik pas een half uur later een bus en ging ik dus eerst rustig ontbijten, maar om een of andere reden komt er plots een bus aangereden die naar Gulpen rijdt. Ik trek een spurtje en kan mee. Deze spookbus bestaat volgens de routeplanner niet en ik zit er helemaal alleen op, maar als ze me naar mijn bestemming brengt dan is het goed. Na een half uurtje rijden, net voor Gulpen, stapt er nog een passagier op. Voor de rest heb ik dus een privé-chauffeur vandaag.
Van bij het busstation van Gulpen is het meteen stevig klimmen tot op de top van de Gulpenerberg. Vanop de top heb je een heel mooi uitzicht op de omgeving. Het is mooi weer deze morgen, hoewel de weerdiensten een of andere epische storm voorspeld hebben voor later op de dag. Ik geniet er dus maar van, zo lang het niet regent is het allemaal goed voor mij.
Regenen, dat heeft de afgelopen dagen overvloedig gedaan en dus is de ondergrond vrij nat. En dat betekent hier dat het dus heel erg glad is. Gladde modder, afgevallen en rottende bladeren, en dat in combinatie met mijn trailrunners die ondertussen zo'n 700 kilometers op de teller hebben, dat is geen goeie combinatie.
De wandeling blijft de hele dag een beetje op en af gaan en in totaal zullen er vanavond zo'n 750 hoogtemeters op de teller staan. Je zou dus denken dat dit een ideale tocht is om een wandeling door de bergen te gaan voorbereiden. Maar nee, zo werkt het niet. We maken wel hoogtemeters maar het zijn telkens maar korte inspanningen. In de Alpen ga je kilometerslang genadeloos moeten klimmen zonder kans op recuperatie. Vergelijk het met een renner die in de Amstel-Gold race uitblinkt, die kan ook niet volgen in een bergrit in de Tour de France. We maken dus wel wat hoogtemeters, en het is dus best een zware tocht, maar elke beklimming is net te doen door even in het rood te gaan waarna je weer kan uitrusten op een vlak stukje dat daarop volgt. De Dutch Mountain Trail dus lopen als voorbereiding op het echte werk? Niet doen mensen, loop liever eens een tocht in Luxemburg of beter nog, wandel een paar dagen in de Vogezen. Dat is ook maar een paar honderd kilometer verder weg en daar kan je leren doseren, want daar komt het uiteindelijk allemaal op aan.
Maar goed, terug naar de tocht van vandaag. We gaan op en af, en wandelen meestal langs de rand van het bos. Dat betekent dat we het bos aan een kant hebben, en een fantastisch uitzicht aan de andere kant. En dat betekent maar een ding: het is genieten vandaag!
De route kronkelt langs bergtoppen en over mooie onverharde paadjes. Even kom ik de GR128 die ik eerder al liep weer tegen, maar er is hier zo'n overdaad aan mooie weggetjes dat die route al snel voor een ander traject kiest. Die GR128 is een aanrader trouwens voor als je Vlaanderen eens wil verkennen. Gewoon blijven volgen en ze gidst u langs Diest, Leuven en Gent tot in het verre West-Vlaanderen.
Een groot stuk van de tocht vandaag gaat door België. De Voerstreek waar we hier doorlopen was jarenlang het onderwerp van een taal conflict maar dat lijkt met de dood van een paar hoofdrolspelers stilaan opgelost te geraken. Het is een stukje Vlaanderen, helemaal omgeven door Wallonië aan de ene kant en Nederland aan de andere kant. Voor ons als wandelaars betekent dat momenteel vooral dat je hier gewoon Nederlands kan spreken, wat wel zo gemakkelijk is.
Na een passage door Sint-Martens-Voeren en een eindeloze beklimming kan ik aan het laatste stukje van de tocht beginnen. En ik maak beter haast, want storm Ciaran is onderweg en begint zich te laten voelen. Het begint stilaan harder te waaien en de lucht wordt donkerder. Hoewel het nog maar 3 uur 's middags is voelt het in het bos echt aan alsof het nacht is. Ik maak dus maar wat haast en de laatste paar kilometer worden aan een rotvaart genomen.
Net voor ik aan mijn auto ben gaan de hemelsluizen open. Een klein spurtje en ik ben min or meer droog aan mijn auto. De terugweg is interessant, met stevige stormwinden en kletterende regenbuien. Maar al bij al geraak ik probleemloos weer thuis.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/MT2uLVyX2U1nrg3z7.
Dutch Mountain Trail 4: Mheer - Maastricht »
Normaal gezien heb ik pas een half uur later een bus en ging ik dus eerst rustig ontbijten, maar om een of andere reden komt er plots een bus aangereden die naar Gulpen rijdt. Ik trek een spurtje en kan mee. Deze spookbus bestaat volgens de routeplanner niet en ik zit er helemaal alleen op, maar als ze me naar mijn bestemming brengt dan is het goed. Na een half uurtje rijden, net voor Gulpen, stapt er nog een passagier op. Voor de rest heb ik dus een privé-chauffeur vandaag.
De wandeling blijft de hele dag een beetje op en af gaan en in totaal zullen er vanavond zo'n 750 hoogtemeters op de teller staan. Je zou dus denken dat dit een ideale tocht is om een wandeling door de bergen te gaan voorbereiden. Maar nee, zo werkt het niet. We maken wel hoogtemeters maar het zijn telkens maar korte inspanningen. In de Alpen ga je kilometerslang genadeloos moeten klimmen zonder kans op recuperatie. Vergelijk het met een renner die in de Amstel-Gold race uitblinkt, die kan ook niet volgen in een bergrit in de Tour de France. We maken dus wel wat hoogtemeters, en het is dus best een zware tocht, maar elke beklimming is net te doen door even in het rood te gaan waarna je weer kan uitrusten op een vlak stukje dat daarop volgt. De Dutch Mountain Trail dus lopen als voorbereiding op het echte werk? Niet doen mensen, loop liever eens een tocht in Luxemburg of beter nog, wandel een paar dagen in de Vogezen. Dat is ook maar een paar honderd kilometer verder weg en daar kan je leren doseren, want daar komt het uiteindelijk allemaal op aan.
De route kronkelt langs bergtoppen en over mooie onverharde paadjes. Even kom ik de GR128 die ik eerder al liep weer tegen, maar er is hier zo'n overdaad aan mooie weggetjes dat die route al snel voor een ander traject kiest. Die GR128 is een aanrader trouwens voor als je Vlaanderen eens wil verkennen. Gewoon blijven volgen en ze gidst u langs Diest, Leuven en Gent tot in het verre West-Vlaanderen.
Net voor ik aan mijn auto ben gaan de hemelsluizen open. Een klein spurtje en ik ben min or meer droog aan mijn auto. De terugweg is interessant, met stevige stormwinden en kletterende regenbuien. Maar al bij al geraak ik probleemloos weer thuis.
Het album met alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/MT2uLVyX2U1nrg3z7.
Related posts
Dutch Mountain Trail 2: Vaals - Gulpen »Dutch Mountain Trail 4: Mheer - Maastricht »
