Recent verscheen er een nieuwe route op de website van groteroutepaden.be: er werd een boekje voorgesteld met daarin de Martinusroute. Die volgt in Vlaanderen meestal welbekende paden zoals de GR128, GR12 en GR5A. Het grootste stuk hiervan heb ik dan ook al gewandeld. Er is echter een variant die vanuit Aalst tot in Wetteren loopt. De route loopt langs een aantal "Martinuskerken" want die heilige is in deze omgeving vrij populair. Ik woon in Massemen en zelfs in mijn onooglijke dorpje hebben we een prachtig kerkje gewijd aan Sint Martinus. En uiteraard komt bij ons Sinterklaas niet, want dat laat hij in deze streek over aan zijn collega Sint Maarten.
Ik ken de omgeving uiteraard vrij goed en denk dat ik de meeste paadjes hier al wel eens gewandeld of gefietst heb, maar ik ben er wel heel benieuwd naar wat de route-ontwerpers er van gemaakt hebben. Ik laat me dan ook afzetten in Lede waar ik de wandeling kan oppikken. Dan rest me enkel nog van terug naar huis te wandelen. Het is eens iets anders om zo vlak bij huis door bekend gebied te wandelen.
Eerst moet Lede verlaten worden langs vrij rustige weggetjes waarna we de natuur ingestuurd worden. Mooi is het hier, elk huis lijkt een weide met een paard te hebben. De hoofdwegen zijn vrij druk in deze streek maar eenmaal die achtergelaten kom je in een prachtig landbouwgebied. Vooral planten worden er hier gekweekt en de route gaat regelmatig dwars door de aanplantingen. En behalve bomen en struiken zijn er hier dus ook veel weiden. Koeien zie je bijna niet in die weiden, maar wel paarden en om een of andere reden ook hopen schapen.
De eerste 10 kilometer van de tocht maakt de verbinding met Oordegem. Daar zet ik me een half uurtje op het dorpsplein en geniet van de rust. Wat is het hier mooi. Ik zou er zelfs voor pleiten om de route van de GR128 aan te passen en ook over dit parcours te sturen. Waarom zou je immers een lang stuk langs de Schelde lopen waar niks te zien is? Hier is het veel mooier!
Na Oordegem volgt de route min of meer mijn favoriete mountainbike route. Hier ben ik al vaak geweest met de fiets, maar dus nog niet te voet. En te voet gaat alles wat trager en geniet je op een of andere manier meer van het uitzicht. Langs een heel mooi pad naast de spoorweg kom ik dan uiteindelijk in Westrem aan. Dan steek ik de treinsporen over langs een voor mij heel bekend bruggetje. Dit is onderdeel van mijn looprondje, en ik kan je verzekeren dat het pijn doet om dit steile bruggetje al lopend te beklimmen. Al wandelend gaat dat iets vlotter.
Aan de kerk van Westrem neem ik afscheid van de route en wandel ik langs een paar trage wegen naar huis. Het vervolg van de route tot in Wetteren heb ik al tientallen keren gewandeld dus dat laat ik vandaag achterwegen. Maar dat wil niet zeggen dat het niet de moeite is. Je komt dan immers langs 2 prachtige watermolens en de tocht loopt door pure natuur. Ook passeer je langs het kruispunt van de Massemsesteenweg en de Maelbroekstraat waar ze echt lekker hoeve-ijs verkopen. Het is maar een tip...
Het is dus zeker een geslaagde route geworden. Ik heb er van genoten! Wil je de foto's van vandaag bekijken dan kan je hier terecht:
https://photos.app.goo.gl/wendzBtV9wfMdSto8.
