De laatste wandeldag in Vlaanderen loopt voor een groot stuk door Nederland. Langs de Maas en door oude verstingen lopen we Maastricht binnen waarna we de Sint-Pieters berg beklimmen en door een mooie oude groeve tot in Kanne wandelen.
Ik parkeer mijn auto vandaag onder de brug over het Albertkanaal in Kanne en fiets over het jaagpad tot in Lanaken. Dit is een vlakke route van een dikke 10 kilometer en gaat verrassend vlot. Veel wind was er niet maar het voelde alsof er een orkaan in mijn rug aan het blazen was: het grootste verzet werd moeiteloos rondgedraaid. In Lanaken laat ik mijn fiets achter aan de ingang van het cultureel centrum, op een steenworp van de wandelboom die me de weg naar Nice probeert te wijzen.
Dan kan ik beginnen aan een verrassend mooie wandeling. Eerst moeten een paar kilometer langs mooie kanaaltjes gevolgd worden. Het pad naast het kanaal is onverhard en dat wandelt best goed. Na een kort stukje door de velden en langs alweer een ander kanaal kan ik dan eindelijk een blik werpen op de Maas. We wandelen een stuk langs het water van een of andere zijtak van de Maas waar vissers aan het doen zijn wat ze het beste doen en waar ook kajakkers in het water gelaten worden voor een mooi tochtje.
We zijn in Nederland dus kom je onvermijdelijk een paar campings tegen ook. Een groot veld is omgetoverd tot een parkeerplek van mobilhomes en dat verstoort het zicht wel een beetje. Het voordeel is dan wel dat je probleemloos van het sanitair gebruik kan maken en dat is toch wel iets handiger dan een putje graven in de natuur.
Voor de passage door Maastricht tracteren ze ons op een aaneenschakeling van allerlei parkjes en natuurgebiedjes. Veel van de stad heb ik deze keer dus niet gezien. Langs de Jeker wordt dan stilaan weer de boerenbuiten opgezocht en zie je de Sint Pietersberg al liggen. De beklimming ging verbazend vlot, zo'n korte speldenprikjes waarbij je een hondertal hoogtemeters moet overbruggen kan ik ondertussen wel aan zonder al te veel buiten adem te geraken.
De wandeling door de groeve is heel mooi en zorgt voor prachtige foto's maar daarna moet er weer geklommen worden. De volgende "berg" staat al te wachten. Ook hier moet er een klein stukje geklommen worden maar eenmaal boven kom je op een drukbewandelde fietsroute. Nog even mogen we genieten van dit prachtige stukje natuur en dan mag de afdaling richting Albertkanaal beginnen. De brug over het kanaal waar mijn auto staat zie je al van ver liggen en probleemloos vind ik mijn auto terug.
Related posts
GR5 Etappe V9: Zutendaal - Lanaken »GR5 Etappe W1: Kanne - Visé »
GR5 Vlaanderen »
