Vandaag staat de laatste grote beklimming in de Jura op het programma. De eerste 10 kilometer van de route wordt er stevig geklommen tot ver boven de 1000 meter. Daarna is het lichtjes bergaf richting Zwitserse grens. Eenmaal in Zwitserland zoek ik enkele kilometers verder mijn bed op in Ballaigues.
Ik mag Zwitserland weer in met dank aan mijn vaccinatiebewijs. Maar omdat de grensovergang zich midden in het bos bevindt zie ik uiteraard niemand die me zou kunnen tegenhouden. Voor het eerst in lange tijd verlaat ik nu echter de EU en dat zal ik voelen aan mijn roamingkosten. Het is gedaan met gratis 4G ontvangst overal. Vanaf nu is het betalen of wachten op internet in het hotel.
Na de uitbundige zonneschijn van de vorige dagen heeft het vannacht stevig geregend. De wandeling begint onder een dicht wolkendek en de bergtoppen zijn in dichte mist gehuld. Dat geeft meteen een dreigende uitstraling aan de beklimming die we moeten maken bij de start van de wandeling. Ik ben blij dat ik gisteren nog het stukje tot La Cluse et Mijoux gewandeld heb. Het was dan wel en zware wandeling gisteren maar de wandeling vandaag begint meteen met en stevige klim van enkele honderden hoogtemeters. Start je vandaag in Pontarlier dan heb je 2 van dergelijk klimmen vlak na mekaar en dat gaat zeker in de benen kruipen.
Het gaat eerst heel steil naar boven maar ondertussen ken ik mezelf en weet ik welk ritme ik aankan op dergelijke beklimmingen. Enkele honderden meters klimmen is op zich geen probleem als je zorgt dat je niet in het rood gaat. Zeker niet te snel proberen te lopen dus maar gewoon kalm op je eigen tempo naar boven huppelen.
Na enkele kilometers komen we in een weide gebied van waar je uiteraard een heel mooi uitzicht hebt over de omgeving. Ik pauzeer even om wat op adem te komen en van het uizicht te genieten. Maar dan gaat het weer verder bergop. Gelukkig wordt de beklimming iets minder steil vanaf nu en kan ik dus probleemloos blijven verderlopen. Vreemd dat je op die manier heel veel hoogtemeters kan maken zonder eigenlijk echt moe te worden.
Je kan er vandaag trouwens voor kiezen om de GR5 (of de "GTJ" zoals die hier heet) te volgen. Dat is een mooiere tocht die je eigenlijk naar dezelfde plek brengt maar ze is nog een stuk zwaarder. Ik volg vandaag de officiële Via Francigena route die met naar Jougne brengt. Daar eet ik een lekkere pizza in een Italiaans restaurantje waarna ik weer voldoende krachten heb om het laatste stuk van de route aan te vatten.
In Jougne staat het vol met wegwijzers met daarop pelgrims. Blijkbaar zijn pelgrims gele wezens met rare ogen die naar Rome lopen. Maar het is wel mooi om te zien dat het pelgrimgebeuren hier begint te leven.
Na nog enkele kilometers door de motregen gewandeld te hebben kom ik eindelijk aan het eind van Frankrijk: ik sta aan de grens met Zwitserland. Als je nu denkt dat er daar iets te zien is dan ben je mis. Er staat een informatiebord en een grenspaal maar dat is het zowat. Ik neem een paar foto's om het gebeuren te vereeuwigen en wandel dan verder tot bij mijn hotelletje een paar kilometer verder.
Ik slaap vanavond in hotel "La Croix d'Or" in Ballaigues. Dit is een schitterend (en naar Zwitserse normen betaalbaar) restaurant met prachtige moderne kamers. Een aanrader dus.
Het was vandaag een niet zo lange wandeling van maar 24 kilometers maar door de vele hoogtemeters was dat toch voldoende. Morgen doe ik de eerste officiële etappe in Zwitserland en zal ik er meteen een lange dag van maken. Eerst maar goed uitrusten dus.
Het album met alle foto's van de dag vind je hier:
https://photos.app.goo.gl/6JaDXgSBDoF1mhkBA.
Related posts
Via Francigena Etappe F33: Mouthier-Haute-Pierre - La Cluse-et-Mijoux »
Via Francigena Etappe S1: Ballaigues - Bussigny»
