De wandeling begint met een bezoek aan de vestingen van Besançon, die niet voor niets uitgeroepen zijn tot Unesco werelderfgoed. Daarna trekken we de Jura in dus moet er voor het eerst op de Via Francigena stevig geklommen worden. Ik wandel tot in het mooie dorpje Foucherans waar ik mijn auto weer terugvind.
De laatste dag van mijn wandelvakantie is aangebroken. Vandaag wandel ik van Besançon tot bij mijn auto in Foucherans waarna ik de lange rit naar huis kan aanvatten. De wandeling begint met een mooie tocht langs de Middeleeuwse vestingen van Besançon vooraleer vrij steil geklommen moet worden tot op de heuvels rondom de stad. Dan gaat het steeds op en neer waardoor deze wandeling toch wel redelijk zwaar is. Na de wandeling zullen er ongeveer 750 hoogtemeters op de teller staan.
Maar spijtig genoeg is er ook een lang stuk over de D410 tussen Saône en Mamirolle. Gelukkig is het hier niet zo druk op de weg maar na een kilometer of 3 bergop in de zon over een kaarsrechte D-weg heb je het wel even gehad. Gelukkig had ik nog ruim voldoende suikerhoudende drank bij om me er weer bovenop te helpen.
Van de eerste 10 kilometer van de wandeling in het bijzonder kan ik echt genieten. De verdedigingswerken van Besançon worden verkend en het is duidelijk dat dit werelderfgoed is. Dit is echt prachtig onderhouden en Besançon is een pareltje. Maar natuurlijk zie je hier ook weer wat je in al die andere Franse steden tegenkomt: in de parken en onder de bruggen slapen de clochards.
Na het verlaten van de stad verandert de route van een vlakke wandeling langs het water plots in een bergwandeling. Extreem steil gaat het naar boven en ik kom zelfs een hertje tegen dat ook zichtbaar moeite heeft met de hellingsgraad. Het blijft mooi staan poseren terwijl ik enkele foto's mag nemen terwijl ik even op adem kom.
Steeds hoger gaat de wandeling tot we bij een kapel een prachtig uitzicht op de buurt voorgeschoteld krijgen. Maar om een of andere reden is de beklimming niet zo heel zwaar. Ja, ze duurt lang, maar ondertussen zijn mijn benen wel erger gewend blijkbaar. Na de kapel komen we op de prachtige Romeinse weg die ons dwars door het bos voert. Heel mooi is dit.
Na de afdaling die onvermijdelijk moest volgen en de passage door de moerassen volgt een iets saaier stuk van de wandeling. Er moet veel over asfalt gelopen worden en dat hebben mijn knieën niet graag. Gelukkig weet ik dat ik door even te vertragen alle klachten kan laten ophouden maar in dit geval is het echt wel een kwestie van doorzetten en de pijn verbijten.
Related posts
Via Francigena Etappe F30: Bucey-lès-Gy - Besançon »Via Francigena Etappe F32: Foucherans - Mouthier-Haute-Pierre »
